گریه

یه وقتایی که خیلی عادی هست ،حرفا وکارای ساده وبی اهمیت،ولی همین وقتا وکارا دل آدم رومیشکنه،هرچیم سعی کنیم محکم باشیم یاطرف فکر کنه که حساس نیستیم نمیشکنیم،یا پیش خودش بگه چیز زیادمهمی نیس بازم آخرش دلخورمیشیم میشکنیم.بعضیا قلبشون توسینشون نیس کف دستشونه باکوچکترین چیزمیشکنن هرچیم که ازنظر ماها بی اهمیت باشه، بعضیا خیلی حساسن.بیایم به جای اینکه خودمونو ببینیم طرف مقابلوببینیم.مواظب حرفامون باشیم شاید طرف ماروببخشه ولی فراموش نمیکنه.

بعضی وقتا درمقابل کارای دیگران فقط میتونیم گریه کنیم توتنهاییامون،من که میگم این گریه ها بهترین نعمت خداهستن،وقتی قلبمون میشکنه،وقتی بغض داریم،وقتی عذاب میکشیم همش بایه گریه سبکترمیشیم،ما آدما وقتی خوشحالیم ،وقتی غمگینیم،عاشق میشیم،عشقمون روازدست میدیم،عصبی میشیم،قهرمیکنیم،دلتنگیم،توهمه حال گریه میکنیم،بعضی وقتا صبرمیکنیم ولی بازم گریه میکنیم.امان  ازروزی که گریه کنی وبغضت اذیتت کنی وبدترازاون روزی هست که بغض کنی نتونی اشکاتوخالی کنی.

این جمله رو امروز خوندم خیلی قشنگ بود به دلم نشست.کاش میشد همه بهش عمل میکردیم

آدم ها را بدون اینکه به وجودشان نیاز داشته باشی؛

دوست بدار،

کاری که خدا با تو می کند ...